Η πρώτη φορά

Ένα ζευγαράκι εφήβων κρύφτηκαν σε δασάκι, δίπλα στο γήπεδο, όπου διεξαγόταν ένας ποδοσφαιρικός αγώνας, στα περίχωρα του χωριού. Άρχισαν τις περιπτύξεις, φιλιά, χάδια, τα γνωστά, οπότε σε κάποια στιγμή λέει το αγόρι στο κορίτσι:
- Κοίτα, τόσο καιρό είμαστε μαζί και τα κάνουμε αυτά. Δεν νομίζεις ότι ήρθε καιρός να ολοκληρώσουμε;
- Εντάξει, συμφώνησε κι η κοπέλα. Αλλά ξέρεις, είμαι παρθένα κι έχω ακούσει ότι πονάει. Με τόσο κόσμο μαζεμένο, φοβάμαι μη μας ακούσουν.
- Άκου τι θα κάνουμε, της λέει το αγόρι μετά από λίγη σκέψη. Αν πονέσεις, θα αρχίσεις να μουγκρίζεις σαν αγελάδα, κι εγώ θα σταματήσω. Αν όμως σ' αρέσει, αρχίνα να τραγουδάς για να ξέρω κι εγώ να συνεχίσω. Μ' αυτό τον τρόπο, και να μας ακούσουν, δεν θα μας καταλάβουν.
Έτσι και έγινε, οπότε μετά από λίγο η κοπέλα αρχίζει να φωνάζει:
- Μουουουου, μουουουου, μουουου ’φαγες όλα τα δαχτυλίδια...