Το κολλύριο

Ένας φαρμακοποιός προσλαμβάνει έναν ασκούμενο. Το βράδυ που έχουν εφημερία του δίνει οδηγίες:
- Κοίταξε, τα φάρμακα τα ξέρεις, θα δίνεις ό,τι σου ζητάνε. Εγώ θα κοιμηθώ και δεν θα με ξυπνήσεις παρά μόνο σε πολύ επείγουσες περιπτώσεις.

Στις 3 το πρωί, αρχίζει ο βοηθός και ουρλιάζει:
- Αφεντικόοοοοοο!!!
- Τι είναι μωρέ;
-Ήρθε ένας και είχε το στομάχι του και του έδωσα simeco, καλά έκανα;
- Ναι μωρέ και για αυτό με ξύπνησες; Δεν σου είπα μόνο σε επείγουσες περιπτώσεις; Μη με ξαναξυπνήσεις άδικα γιατί θα σε απολύσω!

Στις 4 το πρωί, ξανά
- Αφεντικόοοοοοο!!!!
- Τι είναι μωρέ πάλι;
- Ήρθε ένας και είχε πονοκέφαλο και του έδωσα ασπιρίνη, καλά έκανα;
- Ρε, θα σε πλακώσω! Δεν σου είπα να μη με ξυπνάς για βλακείες;;;;

Στις 5 το πρωί, άντε πάλι:
- Αφεντικόοοοοοο!!!!
- Ε, ρε την έχεις βάψει! Αν και τώρα με ξύπνησες για βλακεία, θα σε απολύσω!! Λέγε τι έγινε!
- Ήρθε μια γκομενάρα, με μία γούνα και δεν φορούσε τίποτε από μέσα, την ανοίγει και μου λέει:
Αγόρι μου, από την ηδονή δεν σε βλέπω.
Και της έδωσα κολλύριο. Καλά έκανα;