Και γενικά των κοινωνικών δικτύων και του Internet...
Ο πνευματικός άνθρωπος
Έχει αναλάβει το δύσκολο έργο της διαπαιδαγώγησής μας, χωρίς βέβαια να του το έχουμε ζητήσει. Οι αναρτήσεις του διαπνέονται από καλλιτεχνικό και ακαδημαϊκό στίγμα πολύ υψηλής ποιότητας και συνοδεύονται συνήθως από διδακτικές λεζάντες που συμπληρώνουν το νόημα του πονήματος. Συχνά επιστρατεύει τα βαρετά βιώματά του για να συνδέσει τον Μότσαρτ με την καθημερινή ζωή και να αποσπάσει περισσότερα like από τους λαϊκούς ακόλουθούς του, οι οποίοι τον βλέπουν σαν τον δάσκαλο-πατέρα που δεν είχαν ποτέ. Υπάρχουν, βέβαια, άπειρες σχετικές τσόντες που θα διαδραμάτιζαν τον ίδιο ρόλο πιο διασκεδαστικά, αλλά προφανώς τα θέλγητρα της γλυκανάλατης σχέσης πνευματικού ανθρώπου- κοινού θνητού χαίρουν ευρύτερης κοινωνικής αποδοχής. Επειδή δεν θέλει να τον βλέπουν μόνο σαν χαρισματικό πλάσμα εκλεκτής οξυδέρκειας, απευθύνεται στο κοινό του με γενικευμένα αγαπησιάρικο τρόπο, ώστε να ανανεώνει τα κίνητρα λατρείας της μάζας, κρατώντας παράλληλα τις απαραίτητες αποστάσεις του σταρ.
Ο λούζερ
Πριν από εκατό χρόνια ήταν δημοφιλής στον κύκλο του κι εμείς οφείλουμε να πληρώσουμε την άδοξη συνταξιοδότησή του, αποτίνοντας αιώνιο φόρο τιμής σε ένα ανύπαρκτο household name. Έχει διατελέσει γραφίστας, dj, σκηνοθέτης, φωτογράφος και όλα αυτά που συνήθως κάνει ο φιλόδοξος κόσμος όταν βαριέται να σπουδάσει και δε σταματάει να μας υπενθυμίζει πόσο σπουδαία ήταν η συμβολή του στην επιτυχία κάποιου πάρτι σε κάποιο κλαμπ της Αθήνας το 1992. Ανεβάζει τραγούδια που μόνο αυτός ξέρει προσθέτοντας πάντα υπαινικτικές λεζάντες (ε ρε τι είχε γίνει μ’ αυτό το τραγούδι ένα κρύο βράδυ του ’89) και οι φίλοι του του κάνουν like από ευγένεια και οίκτο, μιας και δεν είναι λίγες οι φορές που έχει αποπειραθεί να αυτοκτονήσει. Κοινοποιεί συνέχεια κακόγουστες σελίδες με χαμένα κουταβάκια και γατάκια με αμνησία και παρακαλεί τον κόσμο να υιοθετήσει ένα ζωντανό.
Ο Χίπστερ
Αχ είναι τόσο μάταιη η ζωή όταν είσαι τόσο τέλειος και ο κόσμος τόσο μικρός και λίγος. Ο Έλληνας χίπστερ θεωρεί μεγάλη παραχώρηση προς το πανελλήνιο που εξακολουθεί να ζει στην Ελλάδα παρότι είναι τρομακτικά ταλαντούχος, γι’ αυτό και το facebook είναι το ιδανικό καταφύγιο από την πενιχρή πραγματικότητα που τον περιβάλλει. Απαξιεί να ασχοληθεί με οτιδήποτε ενέχει έστω κι ένα ψήγμα χρησιμότητας γιατί “ οκ, στην Ελλάδα είμαστε ρε φίλε, τι να κάνει στο κάτω κάτω; ”, οπότε αναγκάζεται να μετουσιώσει την εξοργιστική του τεμπελιά και αμορφωσιά σε βαθυστόχαστη ηλεκτρονική δραστηριότητα. Ψάχνει άγνωστα τραγούδια και τα ανεβάζει δήθεν εκστασιασμένος από τη μοναδικότητά τους ( δυο μιξαρισμένες κλανιές σε ένα αδιάφορο house χαλί), αναρτά φωτογραφίες τραβηγμένες σε κάποιο κωλόμπαρο του κέντρου, που τον δείχνουν εντελώς τυχαία μεθυσμένο να τρεκλίζει (μια ωδή στο αυθόρμητο στιγμιότυπο) και κάνει like σε σελίδες που ακόμα και οι δημιουργοί τους έχουν ξεχάσει. Αρκεί να φαίνονται εναλλακτικές. Τα στάτους του αφορούν συνήθως το πόσο μεθυσμένος ήταν χθες ή πόσο μεγάλο είναι το σημερινό του hangover.
Η αδίστακτη επαγγελματίας
Είναι άνω των σαράντα και πολύ απογοητευμένη από την πορεία των ερωτικών της. Ξέρει ότι είναι άσχημη, αλλά δε συμφιλιώνεται με την πραγματικότητα, γι' αυτό και δεν παύει λεπτό να νιώθει ανεπαρκής. Την πονάει που δεν ανταποκρίνεται στα αισθητικά standards της, αλλά επειδή δεν πρόκειται να ξεπεράσει ποτέ το σύμπλεγμά της, έχει αποφασίσει να προβάλει μόνο την πνευματική πλευρά του εαυτού της μέχρι να πεθάνει. Περνάει την ώρα της προσπαθώντας να εντυπωσιάσει άπαντες με τις γνώσεις της στα πολιτικά και τις τέχνες, απεραντολογεί δίχως έλεος και δίνει με κάθε ευκαιρία τροφή στους αυλικούς της, για να αντισταθμίσει κάπως την έλλειψη ερωτικής επιβεβαίωσης. Θαυμάζει τον εαυτό της, αλλά τον μισεί κιόλας παράλληλα. Ο διχασμός είναι ολοφάνερος στον αντιφατικό τρόπο με τον οποίο ευαγγελίζεται τη δημοκρατικότητα ενώ παράλληλα εχθρεύεται με μένος όποιον την αμφισβητεί. Κάθε διαφωνία είναι γι' αυτήν μια υπενθύμιση ότι υπάρχει ένας πραγματικός κόσμος γύρω από τη φούσκα που έχει επιμελώς πλάσει για να προστατεύσει την ευαισθησία της.
Το μελαγχολικό λουλουδάκι
Αισθάνεται χτυπημένος από τη μοίρα και στο μέτωπό του γράφει ΘΕΛΩ ΣΧΕΣΗ. Είναι υπερβολικά ευαίσθητος, ανυπόφορα ρομαντικός και το μοναδικό του πρόβλημα είναι οι αλλοτριωμένες και πεζές ανθρώπινες σχέσεις της σημερινής εποχής. Το facebook είναι το λεύκωμά του, οι αναρτήσεις του είναι γελοιωδώς μελιστάλαχτες και το στυλ του αποπνέει τη σεξουαλική ζωντάνια ανύπαντρης μεγαλοκοπέλας από τη Μάνη του 1920. Αγαπάει την Τάνια Τσανακλίδου γιατί πρεσβεύει την παραδοσιακή κλαψομουνίαση, τη Νατάσα Μποφίλιου γιατί συμβολίζει την παλιομοδίτικη μουσική με το σύγχρονο μελόδραμα και φυσικά το Μάνο Χατζιδάκι, τον οποίο έτσι κι αλλιώς καπηλεύονται άπαντες, όταν θέλουν να θεωρηθούν σοβαροί. Γίνεται φίλος με όλους, αλλά σβήνει το παραμικρό σχόλιο που θα θεωρήσει προσβλητικό. Ένα σκέτο “καλημέρα” χωρίς τριάντα συνοδευτικές φατσούλες π.χ
Η σοφή
Η γυναίκα γνωμικό. Ζει και αναπνέει για να ανεβάζει αποφθεγματικές μωρολογίες που είτε εφηύρε μόνη της, είτε διάβασε σε κάποια γραφική ιστοσελίδα με famous quotes. Νομίζει ότι δέχεται πόλεμο από παντού και οχυρώνεται πίσω από πομπώδεις φράσεις με μηδαμινή σημασία για να ξορκίσει τους φόβους της και να νιώσει ισχυρή. Συνήθως μέσα από τα στάτους της απευθύνεται σε συγκεκριμένα άτομα, τα οποία φυσικά φοβάται να κατονομάσει, γι’ αυτό και μεταμφιέζει το προσωπικό μένος σε γενικόλογα προσχήματα: “ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΟΙ ΟΤΑΝ ΣΕ ΧΤΥΠΑΝΕ ΕΝΩ ΕΙΣΑΙ ΠΕΣΜΕΝΟΣ.ΑΛΛΑ ΡΟΔΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΓΥΡΙΖΕΙ”, “ΜΕΡΙΚΟΙ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΕ ΕΝΑ ΠΟΛΥΧΡΩΜΟ ΨΕΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΤΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ.ΤΙ ΚΡΙΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΘΟΥΝ ΠΟΤΕ ΝΑ ΖΟΥΝ”, “ΤΕΛΙΚΑ Η ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ.ΟΣΟ ΖΟΥΜΕ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΟΜΩΣ”. Η γυναίκα-γνωμικό περιβάλλεται από μια αυλή ανώριμων ηλιθίων με εξίσου υπερβολική ματιά πάνω στα πράγματα, που αποθεώνουν κάθε της βλακεία, δίνοντάς της κουράγιο να συνεχίσει επ’ άπειρον την εκστρατεία διόγκωσης και παραλογισμού.
Η μπουζουξού
Είναι μονίμως κεφάτη και έτοιμη να τα σπάσει. Έχει να δει το φως του ήλιου πολλά χρόνια γιατί όλη την ημέρα κοιμάται προκειμένου να βγει το βράδυ. Αρχίζει τις αναρτήσεις της γύρω στις 6 το απόγευμα κάνοντας προθέρμανση για την έξοδο που θα ακολουθήσει, ανεβάζοντας Πάνο Κιάμο, Πάνο Καλλίδη, Νίκο Οικονομόπουλο και Πάολα. Οι ατάκες που συνοδεύουν τις θεάρεστες μουσικές επιλογές είναι συνήθως του στυλ “ΘΑ ΤΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΠΑΛΙ ΑΠΟΨΕ ΡΕ”, ”ΕΤΣΙ ΡΕ ΔΥΝΑΤΑ, ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ”, ”ΧΑΜΟΣ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ ΚΛΑΜΠ”, “ΤΣΟΥΡΟΥΦΛΙΣΤΕ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΑΡΕΣ ΜΟΥ”. Εννοείται πως έχει και τις έντεχνες στιγμές της, κατά τις οποίες ανεβάζει ΠΥΞ ΛΑΞ, σημειώνοντας πάνω από το ενσωματωμένο παραθυράκι του youtube “ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΡΕ”. Είναι ξανθιά τις περισσότερες φορές, καπνίζει χωρίς να κατεβάζει τον καπνό και η profile photo της έχει πειραγμένη αντίθεση χρωμάτων για να αναδεικνύει με έμφαση το duck face της.
Ο τεχνολογικά αναλφάβητος
Είναι κάπως χαριτωμένος αρχικά, αλλά στην πορεία αποδεικνύεται τόσο ανήμπορος να αφομοιώσει βασικές λειτουργίες του facebook, που θέλεις να του βγάλεις τα μάτια με ανοιχτήρι μπύρας. Επιθυμεί να απευθυνθεί σε κάποιον προσωπικά, αλλά αγνοεί την πρακτική διαφορά του inbox από το timeline με αποτέλεσμα να ανανεώνει το status του κάπως έτσι: “ΝΑΙ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΟΥ, ΕΦΤΑΣΑΝ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΑ”, “ΤΟ ΕΙΠΑ ΣΤΟΝ ΣΠΥΡΟ ΑΛΛΑ ΛΕΕΙ ΘΑ ΣΕ ΠΑΡΕΙ ΑΡΓΟΤΕΡΑ”, “ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΔΕΡΦΗ ΤΟΥ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ, ΕΧΕΙ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΣΗΜΕΡΑ”. Θέλει να ανεβάσει καινούργια φωτογραφία, αλλά κατά λάθος θα ανεβάσει μια που έχει ανεβάσει ήδη, ταγκάροντας φυσικά τα λάθος άτομα. Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας όμως, θα διορθώσει το λάθος του σβήνοντας όλο το άλμπουμ. Σημειωτέον, είναι το ίδιο άτομο που όταν τα κινητά τηλέφωνα έγιναν της μόδας, έλεγε “ΘΑ ΣΟΥ ΣΤΕΙΛΩ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ”. Παρότι χαρακτηρίζεται απ’ όλους ως ανεπίδεκτος μαθήσεως, ενθουσιάζεται με κάθε νέο πράγμα που συναντάει, με αποτέλεσμα να το χρησιμοποιεί καταχρηστικά μέχρι να χάσει την αξία του (βλ. φατσούλες τύπου :P :* :) Ανίατες περιπτώσεις- συνήθως είναι γονείς, θείοι, μεγάλα αδέρφια.
Πηγή ::: Lifo.gr ::: thecurlysue, Αρης Αλεξανδρής http://www.lifo.gr/team/thecurlysue/35345
Έξυπνα & Ατάκες 
Αστεία Ποιήματα 
-->