
- Καλημέρα, παιδιά!
- Καλημέρα, κυρία... σου!
Αναρωτιέται η δασκάλα τι ήταν αυτό το 'σου' που ακούστηκε, αλλά δεν δίνει και μεγάλη σημασία.
Μπαίνει την άλλη μέρα, τα ίδια:
- Καλημέρα, παιδιά!
- Καλημέρα, κυρία... σου!
Αναρωτιέται πάλι για 'σου'.
Τη 3η μέρα λείπει ο Τοτός.
- Καλημέρα, παιδιά!
- Καλημέρα, κυρία!
Οπότε σκέφτεται λίγο και λέει στα παιδιά.
- Αύριο που θα είναι εδώ ο Τοτός όταν θα σας καλημερίσω δεν θα απαντήσετε, εντάξει;
Μπαίνει την 4η μέρα:
- Καλημέρα, παιδιά!
Και μόνος του ο Τοτός:
- Αει ...μήσου