Η Υπαναχώρηση του ποιητή

Μία μπρός και μία πίσω
λέω δίαιτα ν΄ αρχίσω
έχω γίνει σαν μοσχάρι
θέλω πιο μακρύ ζωνάρι.

Λένε οι γιατροί το πάχος
ότι είναι μέγα λάθος
και αν θες πολύ να ζήσεις
βραδινό μην ακουμπήσεις.

Κι ένα βράδυ στην ταβέρνα
φίλος μου καλός εκέρνα
τρώγω μόνο μια ντομάτα
και μισή βραστή πατάτα.

Αφού τέλειωσε το πάρτι
ίσια πάω στο κρεβάτι
αλλά ύπνος δεν με πιάνει
το στομάχι κάτι κάνει.

Αίφνης το λοιπόν αρχίζει
να τσινάει και να τρίζει
κι είναι άσκημη η λιγούρα
σαν την κρεβατομουρμούρα.

Χάραμα, κοιμούνται όλοι
φαγωμένοι μες την πόλη
και γω μόνος ο καημένος
ξύπνιος ξενηστικωμένος.

Έ! μα άλλο πια δεν σκάζω
το τηλέφωνο αρπάζω
στο γυράδικο επήρα
δυο σουβλάκια και μια μπύρα.

Φέρτε πίτες, κοκορέτσια,
κότες από τα κοτέτσια,
ρώσικες πατάτες, σάλτσα
θα την κάνω πια ταράτσα.

Πίνω και τα τρώγω όλα
παίρνω ακόμη μια μπριζόλα
ύστερα λίγο πρησμένος
ξάπλωσα ευτυχισμένος.

Έριξα γενναίο ύπνο
μετά από τέτοιο δείπνο
κι ας πεθάνω φαγωμένος
αντί σφόδρα λιμασμένος.