Ένα ακόμη αμερικάνικο προιόν που προστίθεται στην οικογένεια των Limp Bizkit.Όπως αρμόζει σε ένα πραγματικό συγκρότημα υβρίδιο οι Linkin Park έχουν πάρει κάτι από την παράνοια των Korn,κάτι από την οργή των Papa Roach,κάτι από τις ρίμες και τις βαριές κιθάρες των Limp Bizkit και ίσως και κάτι από την ιδιαιτερότητα των Cypress Hill.

Και όπως είναι συνηθισμένο για ένα τέτοιο συγκρότημα,πέρα από τις φανερές επιρροές-που φτάνουν ίσως και ως τους Rage against the machine,πρέπει να παρουσιάζονται και κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά έτσι ώστε να ξεφύγει από τη μάζα και να αποκτήσει το δικό του κοινό.
Ποιά είναι λοιπόν τα στοιχεία με τα οποία οι Linkin Park φιλοδοξούν να ξεχωρίσουν από τα υπόλοιπα συγκροτήματα του είδους?Οι 2 τραγουδιστές,ο ένας είναι Εmcee και ο άλλος ,με κάπως λεπτή και ιδιόρυθμη φωνή που τραγουδάει τα refrain.Ο βιομηχανοποιημένος ήχος της κιθάρας,με τα δυνατά riffs,ξεσπάσματα του είδους shut up when iα ξεχωρίσουν από τη χρήση samplers ,η προσθήκη αν και ελάχιστων ηλεκτρονικών στοιχείων,ο πολύ ικανός  dj,και η πολύ καλή παραγωγή,η οποία καλύπτει την έλειψη του μπάσου.

Με λίγα λόγια δεν λείπει τίποτα από τα αγαπημένα παιδιά του MTV. Ή ίσως λείπει κάτι;
Οι στίχοι είναι κοινοτυποι και δεν  έχουν και πολιτικό λόγο που όπως πιστεύω αρμόζει σε ένα συγκρότημα του είδους.

Κατά πόσο ταιριάζουν οι στίχοι i want to run away σε ένα συγκρότημα που προέρχεται από το Holywood; Η έλειψη του μπάσου, και καθώς η συμπεριφορά του συγκροτήματος ως οι σωτήρες του ροκ είναι  από τα πλέον αρνητικά τους στοιχεία.

Βέβαια ο δίσκος είναι καλός, και περιέχει και τα απαραίτητα hit, και κολλάει τον τελευταίο δίσκο των Limp Bizkit στον τοίχο. Ηard κιθάρες, τραγούδια που οδηγούν σε ανεξέλεγκτα headbanging στα club, οργισμένα και καλά φωνητικά. Η εδραίωση τους σαν από τα μεγαλύτερα ονόματα σε παγκόσμιο επίπεδο είναι σχεδόν σίγουρη.

Είναι καλό όμως ένα συγκρότημα όταν έχει καλατραγούδια,λαθεμένη νοοτροπία,απούσα ιδεολογία  και όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης στο πλευρό του; Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι υποκειμενική,εγώ πάντως θα απαντούσα απλά με ένα όχι και θα αγόραζα τον τελευταίο δίσκο των RATM.