Κείμενο:
Μάνος Νομικός
Wow!
Πρώτα από όλα πρέπει να ομολογήσω ότι ποτέ στο παρελθόν δεν είχα
εισέλθει στους ήχους των Queens of the Stone Age. Μετά από αυτό το δίσκο
σίγουρα θα ανατρέξω σε κάποιους ανάλογους αλλά και στις διάφορες
πολύ κατατοπιστικές κριτικές που έκαναν την εμφάνισή τους στο Roadhouse
τον τελευταίο καιρό.
Desert
Sessions ονομάζεται ένα πολύ ενδιαφέρον project από διάφορους μουσικούς
υπό την καθοδήγηση του Josh Homme (Κyuss, Queens of the Stone Age). Άλλωστε
τα νέα “επεισόδια” της σειράς (7 και 8, κυκλοφορούν μαζί σε ένα cd και
σε διπλό βινύλιο) είναι τα πρώτα νούμερα της δισκογραφικής εταιρίας του
Josh Homme με όνομα RekordsRekords. Από την RekordsRekords θα έχουμε πολλά
να πούμε στο μέλλον και νέους δίσκους από Masters of Reality, Fatso Jetson
και Eagles of Death Metal.
Καλό
θα ήταν να αναφέρουμε ποιοι είναι αυτοί που συμμετέχουν στα νέα Desert
Sessions: Mark Lanegan (Screaming Trees), Samantha Maloney (Motley Crue,
Hole), Chris Goss (Masters of Reality), Alain Johannes (Eleven, Chris Cornell
Band), Natasha Schneider (Eleven, Chris Cornell Band), Brendon McNiichol
(Masters of Reality, QOTSA) και διάφοροι άλλοι χωρίς βέβαια να ξεχνάμε
την ηγέτιδα φυσιογνωμία του Josh Homme.
Βρώμικο
και γρήγορο stoner/heavy rock έχουμε εδώ όπως σίγουρα θα καταλάβατε. Από
τα 13 κομμάτια της σειράς ξεχωρίζουν χαρακτηριστικά τα Don’t Drink Poison,
Hanging Tree, Polly Wants a Crack Rock, Up in Hell, Nenada και Making a
Cross. Κομμάτια που θα μπορούσαν να σταθούν και μόνα τους σαν singles και
σίγουρα αξίζουν να ακουστούν. Επίσης μπορούμε να αναφέρουμε το Courvoisier
με στοιχεία από Boyz II Men (ναι!) καθώς και δύο άλλα με αληθινές σαμπλαρισμένες
συνομιλίες από τηλέφωνο και ραδιοφωνικούς σταθμούς. Bizarre…
Στα συν
του δίσκου δύο bonus κομμάτια, που δεν προσφέρουν τίποτα ιδιαίτερο στον
ήδη πολύ καλό δίσκο αλλά σίγουρα σου αφήνουν ένα μικρό χαμόγελο. Το ending
μας μεταφέρει στο encore μιας rock/metal συναυλίας με τον ντράμερ να μην
λέει να τελειώσει τα νταπαντούπα και τον τραγουδιστή να συνεχίζει να ουρλιάζει
και να ευχαριστεί το κοινό. Στο τελευταίο bonus κομμάτι (Piano Bench Breaks)
η τρελοπαρέα μας δίνει μερικά “μαθήματα” αυτοσχεδιασμού και free jazz…
ή κάτι τέτοιο περίπου. Αναμένουμε την συνέχεια.
|