File: Overdub Editor: Χρήστος Καρράς Genre: Μουσική Location: Άγιος Στέφανος, Αττική

Πως θυμάσαι το όλο τρέξιμο για το πρώτο  τεύχος;
Όλα ήταν πολύ διαφορετικά. Εκείνη την εποχή, πριν από εξι χρόνια δηλαδή -τρομάζω όταν το σκέφτομαι-, μου έλειπαν βασικές γνώσεις γύρω από την παραγωγή και τη διακίνηση ενός εντύπου. Ήταν όλα ένας καινούργιος κόσμος για μένα. Μου προκαλούσε δέος η ιδέα ότι θα έβγαζα κάτι δικό μου. Η αλήθεια είναι ότι δεν “έτρεξα” μόνος μου. Είχα εξαρχής στο πλευρό μου τον Κώστα Μπαγεώργο, ο οποίος δυστυχώς συνεργάστηκε μόνο στο πρώτο τεύχος στο θέμα του lay-out, αλλά και τον Παναγιώτη Μπάρλα ο οποίος βοήθησε και εξακολουθεί να βοηθάει στα θέματα της παραγωγής. Όσον αφορά τα αμιγώς μουσικά, υπήρχε τότε μια αθωότητα αλλά και μια ανωριμότητα τα οποία έμελαν με τον καιρό να ξεπεραστούν. Ο ενθουσιασμός ωστόσο παραμένει άσβεστος.

Γιατί ξεκίνησες ένα ζιν; Διάβαζες άλλα ζινς πιο πριν;
Η ιδέα να εκδώσω το overdub σκάλιζε το μυαλό μου από την δεύτερη χρονιά που έδινα πανελλήνιες εξετάσεις. Ήταν δύσκολα χρόνια εκείνα για μένα. Δεν υπήρχε  χρόνος για δημιουργική αυτοέκφραση. Το overdub ήταν ο τρόπος να ξεφύγω από τη ρουτίνα και να κάνω αυτά που πραγματικά μου άρεσαν. Δηλαδή να φωνάξω και να μοιραστώ την αγάπη μου για τη μουσική. 
Δεν είχα διαβάσει πάρα πολλά fanzines προτού εκδώσω το δικό μου. Είχα διαβάσει όμως αρκετά fanzines, ώστε να δημιουργηθεί μέσα μου η φλόγα και η επιθυμία να κάνω κάτι από μόνος μου.
Αν κάτι χαρακτηρίζει τα fanzines είναι η αυθεντικότητα και ο αυθορμητισμός. Τα fanzines δεν είναι επιστήμη. Αλοίμονο αν οι άνθρωποι που αναμειγνύονται στα fanzines ήταν υποχρεωμένοι να έχουν διαβάσει όλη την φανζινογραφία. Και αλοίμονο απ’ την άλλη, εάν οι άνθρωποι που μπαίνουν σ’ αυτή την περιπέτεια αγνοούν ή σνομπάρουν τις προσπάθειες των συναδέλφων τους.

Πως βλέπεις τελευταία την ελληνική ζιν σκηνή; (αν υπάρχει σκηνή βέβαια…)
Δεν υπάρχει σκηνή. Υπάρχουν μεμονωμένοι άνθρωποι που βρίσκουν έναν κοινό τρόπο να εκφραστούν χωρίς να θεωρούν συνειδητά ότι ανήκουν σε κάποια σκηνή. Για να μπορούμε να μιλάμε για σκηνή, πρέπει να δημιουργούμε κάτι από κοινού, Κάτι τέτοιο δεν γίνεται. Τα fanzines είναι οπωσδήποτε προϊόντα συνεργασίας κάποιων ανθρώπων και κάποιων παρέων, αλλά είναι τόσο διαφορετικά και ετερόκλητα μεταξύ τους που κάθε άλλο παρά σκηνή συγκροτούν.
Η γενική κατάσταση με τα fanzines στη χώρα μας δεν αξίζει τον κόπο να εκτιμάται συνολικά. Διότι μιλάμε για τόσο μικρό αριθμό -μουσικών- fanzines ώστε δεν μπορούμε να βγάζουμε ασφαλή συμπεράσματα για άνθηση και παρακμή. Πρίν από δύο τρία χρόνια τα μουσικά fanzines ήταν σαφώς λιγότερα απ’ ότι είναι σήμερα, αυτό όμως εμένα δεν μου λέει τίποτα, για τη συνολική κατάσταση. Τα fanzines εξακολουθούν να είναι λίγα, γεγονός που εκφράζει την μειονεξία της μουσικής που αγαπάμε απέναντι στον καταιγισμό από ανοησίες που μας πλασάρονται από τα κατεστημένα ΜΜΕ. Χαίρομαι ασφαλώς που τα fanzines έχουν πληθύνει, όμως δεν έχω δει να σηματοδοτείται κάποια σοβαρή άλλαγή στις προτιμήσεις του κόσμου και στα υπό διαμόρφωση γούστα. Μακάρι σταδιακά να αλλάξουν τα πράγματα.

Ποια είναι τα κυριότερα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει ένας φανζινάς;
Έχω πάψει να συζητάω για τα προβλήματα στην έκδοση ενός fanzine, διότι θεωρώ τη γκρίνια πάνω σ’ αυτά ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα. Από ‘κεί και ύστερα -και λυπάμαι πάρα πολύ που το διαπιστώνω- τα χρήματα αποτελούν πολύ σημαντικό πρόβλημα. Λόγω αργής ροής του χρήματος και γενικότερης έλλειψης χρημάτων η παραγωγή αργεί πάρα πολύ να ολοκληρωθεί, κάποιοι συνεργάτες, ακριβώς επειδή δεν πληρώνονται, τείνουν να απωλέσουν την αίσθηση της συνέπειας, η διανομή είναι περιορισμένη και πολλά άλλα. Επιπλέον, επειδή κανένας μας δεν ζεί από την έκδοση ενός fanzine είναι αναγκασμένος να κάνει άλλες δουλειές για να αντεπεξέλθει οικονομικά. Έτσι όμως χάνεται ο απαραίτητος χρόνος και καθυστερεί πολύ η έκδοση.

Πιστεύεις ότι το OVERDUB θα μπορούσε να έχει καλύτερη διανομή; Πουλιέται σε άλλα μέρη εκτός Αττικής;
Το overdub έχει όσο καλύτερη διανομή μπορεί. Η διανομή γίνεται εξολοκλήρου από εμένα σε καμιά δεκαριά σημεία στην Αθήνα. Κάποιος καλός φίλος βοηθάει στη διανομή στη Θεσσαλονίκη, ενω η επαρχία καλύπτεται -δυστυχώς ελλειπώς- από δύο τρία mail orders από όπου διατίθεται το overdub. H συσκευασία και η διανομή είναι μια χρονοβόρα διαδικασία που δεν μπορεί να γίνει καλύτερα με τις υπάρχουσες συνθήκες. Οι προσπάθειές μου για να διατίθεται το overdub στην επαρχία υπήρξαν απογοητευτικές, όχι επειδή δεν υπάρχει το ενδιαφέρον του κόσμου, αλλά επειδή γίνεται με αρκετά δυσκίνητο τρόπο και έχει τεράστιες απώλειες σε επίπεδο χρήματος. 

Πόσα κομμάτια τυπώνεις και πόσο σου κοστίζει;
Τυπώνω χίλια κομμάτια τα οποία μου κοστίζουν περισσότερο απ’ όσα εισπράττω.

Εκτός από το ζιν, τι άλλο κάνεις; Δουλεύεις; Σπουδές;
Αυτή την εποχή δουλεύω σκληρά και σπουδάζω εντατικά. Οφείλω να ομολογήσω ότι αντιμετωπίζω τεράστιο πρόβλημα χρόνου, όμως χάρη στο overdub και την ενασχόλησή μου με τη μουσική δεν πλήττω ποτέ. Και δεν έχω βρεθεί ποτέ σε εκείνη την αμήχανη κατάσταση να μην έχω τι να κάνω, να μην ξέρω τι κάνω ή να νιώθω ότι κάνω πράγματα που δεν πρέπει να κάνω. Δεν έχω μπει ποτέ σ’ αυτό το υπαρξιακό κενό που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι χωρίς ενδιαφέροντα ή στόχους. H μουσική έχει δώσει ένα νόημα στη ζωή μου. Το overdub με έχει βοηθήσει να το συνειδητοποιήσω.

Τι είναι στην playlist σου αυτό τον καιρό;
Cerberus Shoal, Manishevitz, Coil, Mum & Dad, Summer Hymns, Yunx, A Silver MT Zion, Oneida, Casino Vs Japan, Seclenblut, Buddy & The Huddle, Ma Cherie For Painting, Savath & Savalas, Arovane, Senor Coconut. Δεν βλέπω την ώρα να ακούσω τις νέες δουλειές των Tortoise, Mice Parade, Low, Labradford, Jim O’ Rourke

Ποια είναι η πιο ευχάριστη στιγμή μετά την κυκλοφορία ενός τεύχους;? Πχ. Να βλέπεις άτομα που δεν ξέρεις να το διαβάζουν;
Πάντοτε τα θετικά σχόλια των αναγνωστών μου έδιναν κουράγιο να συνεχίζω. Εάν η προσπάθειά σου δεν έχει κάποια ηθική ανταμοιβή, τότε η ψυχολογία πέφτει κατακόρυφα. Τα σχόλια για το overdub υπήρξαν υπέρ το δέον κολακευτικά. Είναι ίσως κι αυτό μια παγίδα, όμως όταν βλέπεις ότι οι επιλογές σου τέμνονται με τα γούστα του αναγνωστικού σου κοινού, δεν μπορείς παρά να συνεχίζεις με κέφι.
Το OVERDUB από το πρώτο τεύχος ακολουθεί συγκεκριμένο layout και σχεδίαση. Σκοπεύεις να κάνεις καμιά αλλαγή στο σύντομο μέλλον;… Πχ. να μεγαλώσεις το σχήμα…
Το επόμενο τεύχος του overdub θα είναι πιθανότατα το πρώτο που δεν θα σχεδιαστεί από τον Παναγιώτη τον Μπάρλα. Θα σχεδιαστεί από έναν άλλο πολύ ταλαντούχο γραφίστα ο οποίος προθυμοποιείται να βοηθήσει παρακινημένος και αυτός από την αγάπη του για τη μουσική και τις ερασιτεχνικές low-budget παραγωγές. Πιθανότατα, το επόμενο τεύχος του overdub θα συνοδεύεται και από ένα CD με αποκλειστικό και ακυκλοφόρητο υλικό από Έλληνες και διεθνείς καλλιτέχνες. Ήρθε νομίζω η ώρα να αντικατασταθεί η κασέτα η οποία δεν είχε καλή ποιότητα ήχου και αδικούσε τους καλλιτέχνες που συμμετείχαν. Δεν ξέρω αν είναι μονάχα δικιά μου εντύπωση, όμως έχω την αίσθηση ότι το overdub βελτιώνεται συνεχώς. Και αυτός είναι ένας από τους λόγους που εξακολουθεί να εκδίδεται.

Ποια άλλα ζινς σε εμπνέουν και απλά δεν βλέπεις την ώρα να διαβάσεις το επόμενο τους τεύχος;
Τα ελληνικά fanzines δεν παρουσιάζουν τρομερές εκπλήξεις όσον αφορά τη θεματολογία τους, τα διαβάζω όμως όλα από γνήσιο ενδιαφέρον, από χαρά που τα καταφέρνουν να εκδίδονται, αλλά και επειδή τυχαίνει να γνωρίζω τα περισσότερα από τα παιδιά που τα εκδίδουν.
Είναι όμως κάποια ξένα fanzines τα οποία πραγματικά αξίζει να τα αναζητεί κανείς. Και αναφέρομαι σε zines όπως το Copper Press, το Badaboom Gramophone, το Bananafish, το Motorbooty … 

Κάτι για το τέλος.Πως μπορεί κάποιος να επικοινωνήσει με το ζιν ή να βρει να το αγοράσει;
Το τρέχον τεύχος μπορεί να βρεθεί στα γνωστά στέκια της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Για όσα από τα παλιότερα τεύχη είναι διαθέσιμα, πρέπει να επικοινωνήσει κανείς απευθείας μαζί μας είτε στο e-mail [email protected] είτε στη διεύθυνση Νυμφών 25, Άγιος Στέφανος, 14565, Αττικη.