File: Scream Editor: Σπύρος Κασκαβέλης Genre: Μουσική Location: Πάτρα

Πως ξεκίνησε το Scream; Είχε πολύ τρέξιμο το πρώτο τεύχος;
Ξεκινήσαμε στα μέσα του 1992 με μια φίλη την ιδέα για ένα fanzine. Ήταν λίγο μετά το τέλος του “Mary Jane” (Πατρινό zine). Όλοι πίστευαν ότι θα έπρεπε να συνεχίσει να υπάρχει ένα fanzine στη Πάτρα αν και η σκηνή ήταν και παραμένει μικρή. Το πρώτο τεύχος βγήκε τον Ιανουάριο του 1993, με το όνομα “Fuzz Scream” και είχε θετικές κριτικές αν και ήταν ένα έντυπο προσκολλημένο στην garage και ψυχεδελική μουσική. Τον Μάρτιο του 2001 κυκλοφόρησε το “SCREAM” # 18, το πρώτο χωρίς το fuzz. Αυτό έγινε γιατί είχαμε απομακρυνθεί αρκετά από τα ακούσματα της προηγούμενης δεκαετίας, ενώ έγινε και ένα πετυχημένο άνοιγμα σε άλλες τέχνες. Από την αρχή που ξεκινήσαμε έως και σήμερα το fun και οι αγωνίες μέχρι να βγούμε στο φως είναι κάτι που μας συγκινεί αφάνταστα και που ελπίζω να συνεχίσει για πολλά χρόνια ακόμη.

Γιατί ξεκίνησες ένα ζιν; Διάβαζες άλλα ζινς πιο πριν;
Η μεγάλη αγάπη για τη μουσική και η διάδοσή της. Η ανάγκη να καταγράψεις, να μεταφέρεις και να μοιραστείς σκέψεις γύρω από πολιτιστικές εκφράσεις και όχι μόνο, είναι τα πράγματα που ωθούν στην έκδοση ενός τέτοιου έντυπου.

Πως βλέπεις τελευταία την ελληνική ζιν σκηνή; (αν υπάρχει σκηνή βέβαια.)
Από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 άρχισα να διαβάζω κάποια zines, στην αρχή κάποια πολιτικά και λίγο μετά τα μουσικά. Πολλοί πιστεύουν ότι τότε υπήρχε ελληνική σκηνή fanzines. Ειδικά την πενταετία ‘88-‘92  υπήρχε κάποια άνθηση. Κανείς δε μπορεί να ξεχάσει τα Rollin Under, Merlin’s music box, Thing, Saturnalia, Ανοιχτή πόλη, Ψυχαγωγός, Στις σκιές του Β-23 κ.ά.. Δεν ξέρω γιατί, αλλά ενώ  όλα εκείνη την εποχή έδειχναν ότι θα υπάρξει συνέχεια σε βάθος δεκαετιών, κανείς δε μπόρεσε να φέρει σε πέρας τέτοιου είδους προσδοκίες. Παράδειγμα εξαίρεσης του κανόνα αποτελεί το “Fractal” που βγήκε μέσα από τη συνεργασία δύο πολύ καλών zines, του Γολγοθά και του Roller coaster. Άρα σκηνή δε μπορώ να πω ότι υπήρξε. Ούτε και τώρα που ξεπετάχτηκαν δυό-τρία καινούργια zines, νομίζω ότι μπορεί κανείς να μιλήσει για Ελληνική σκηνή fanzines. Για να γίνει κάτι τέτοιο θα πρέπει να υπάρξουν συνεργασίες, συλλογικότητες και γενικά να υπάρξει ένας δυνατός πυρήνας και από τους ανθρώπους που πρωτοξεκίνησαν στα ‘80ς αλλά και από τους νεώτερους. Βασικό επίσης είναι να υπάρχει  αγαστή σχέση ανάμεσα στα fanzines και τα Ελληνικά groups, labels, clubs, ραδιοφωνικούς σταθμούς και καθενός άλλου που ασχολείται με τη μουσική. Τότε ίσως μπορέσουμε να μιλήσουμε για την ύπαρξη κάποιας σκηνής.

Ποια είναι τα κυριότερα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει ένας φανζινάς;
· Τα μεγαλύτερα προβλήματα που έχεις να αντιμετωπίσεις είναι η εξοικονόμηση πόρων και η διανομή.  Αυτά είναι τα δύο κυριότερα και όποιος καταφέρνει και τα λύνει (άραγε μπορεί κανείς;) είναι κάτι παραπάνω από ευτυχής. 

Το ότι το Scream έχει σαν βάση του εκτός της Αθήνας δημιουργεί έξτρα προβλήματα;
Ειδικά για τα fanzines της επαρχίας τα προβλήματα πολλαπλασιάζονται. Είσαι μακριά από το περισσότερα γεγονότα, από τις μπάντες, τις εταιρείες, είναι περισσότερα τα έξοδα, δεν υπάρχει η προσωπική επαφή κ.ά.. Ο Βασίλης Παυλίδης από το “Γολγοθά” το 1994 είχε προσπαθήσει να μαζέψει όλους τους φανζινάδες της εποχής, σε μια προσπάθεια να βρεθούν από κοινού λύσεις, κάτι που τελικά δεν έγινε και που τώρα είναι επιτακτική ανάγκη, τουλάχιστον για τους εκτός Αθήνας.

Πόσα κομμάτια τυπώνεις και πόσο σου κοστίζει;
Το “Scream” βγαίνει σε 300 τεύχη. Αυτό που θα κυκλοφορήσει στα μέσα Ιούνη θα βγεί σε 1000.

Τι είναι στην playlist σου αυτό τον καιρό;
Το top ten των αγαπημένων μου albums αυτό τον καιρό, όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά, είναι: MILES DAVIS-Sketches of Spain, MADRUGADA-Industrial silence, MAAD-S/T, J.DRISCOLL&B.AUGER-Street noise, JOHN WOLFINGTON-S/T, JACK McDUFF-Another real good’um, EARTHBOUND-S/T, DEAD PREZ-Let’s get free, CINEMATIC ORCHESTRA-Motion, CERTAIN GENERAL-November’s heat.

Ποια είναι τα αγαπημένα σου ζινς ; Ελληνικά ή ξένα;
Τα  Saturnalia, Gew gaw, Διαγωγή μηδέν από την Ελλάδα και το Puncture από την Αμερική είναι από τα αγαπημένα μου zines.

Τα ηλεκτρονικά ελληνικά zines τα παρακολουθείς καθόλου; Πιστέυεις ότι το internet είναι το μέλλον των φανζιν ή το χαρτί δεν θα αντικατασταθεί ποτέ;
Υπάρχουν κάποια καλά on line magazines και τα παρακολουθώ συχνά (όπως τα Roadhouse και Mic). Ότι είναι το μέλλον των fanzines δε θα το έλεγα. Είναι σίγουρο ότι θα κερδίσουν πολλούς αναγνώστες (ή surfers καλύτερα;) τα επόμενα χρόνια. Κυρίως το κοινό αυτό που ενδιαφέρεται για την άμεση και ταχεία ενημέρωση. Κατηγορηματικά θα έλεγα ότι τα έντυπα (εφημερίδες, περιοδικά, βιβλία), είναι κάτι το ιδιαίτερο που τα κάνει αναντικατάστατα και δε νομίζω ότι υπάρχει περίπτωση να χαθούν.

Κάτι για το τέλος;
Τελειώνοντας θα ήθελα να πω σε όλους, ότι στηρίζοντας όλη την εναλλακτική κουλτούρα, αποκτάς συνείδηση και τρόπο σκέψης που σε διαφοροποιεί μέσα σε αυτή τη κοινωνική βαρβαρότητα, χωρίς να σε αφήνει στο περιθώριο.

Πως μπορεί κάποιος να επικοινωνήσει με το ζιν ή να βρει να το αγοράσει;
Η επαφή με το “Scream” γίνεται στη διεύθυνση:  Σπύρος Κασκαβέλης / Σαρανταπόρου 45 / 26223 ΠΑΤΡΑ / 061-422801 / e-mail: [email protected] . Επίσης φιλοξενείται και στους χώρους: Αλαλούμ-Τροχός-Σύμβολο / Πάτρα, Ίκαρος-Recordhouse / Αθήνα, Rollin Under / Θεσσαλονίκη, Christ Forum / Πτολεμαίδα, Δισκοπωλείο / Λάρισα.