Στο ψάξιμο του έρωτα δε μ'έφτανε η Ελλάδα,
ως τη Βιέννη μ'έφερε μια θηλυκιά ζαλάδα.

Μα τι μαλ**ας ήμουνα, πού έτρεχα στα ξένα,
δεν άνοιγα τα μάτια μου, δεν έβλεπα εσένα;

Δυο μέτρα από το σπίτι μου, τόσο έπρεπε να ψάξω,
γειτόνισσα με το μικρό, το βαβαβούμ, το Saxo!

Εγώ αλλιώς σε θυμόμουνα, μα πάνε χρόνια δέκα,
ήσουν μικρούλα, στρουμπουλή, και τώρα είσαι γυναίκα!

Είπα γυναίκα; Λάθος μου, εσύ είσαι θρησκεία,
μαζί κι η θύρα η εφτά, μαζί κι η δεκατρία!

Μπροστά σου τι θα πει playmate, δε φτάνει ούτε για ζήτω,
του Baywatch οι καλλονές με κάνουνε και πλήττω.

ΦΑΓΕ σου δίναν, ή ΜΕΒΓΑΛ, ή ΔΕΛΤΑ γάλα σκόνη,
ή το ΝΟΥΝΟΥ που τα παιδιά γερά τα μεγαλώνει;

Καλό σου κάναν κι οι σπουδές στη Σαλονίκη πάνω,
κι ήρθαν όλα και δέσανε, τα λογικά μου χάνω.

Γειτόνισσα, τρελό μωρό, πού σ'είχανε κρυμμένη;
Αυτό το μαγιουδάκι σου να ξέρεις με τρελαίνει.

Καλέ, είναι το μαγιώ μικρό, ή εσύ έχεις μεγαλώσει;
Κοιτάξτε την, αλείφεται, και τώρα θα ξαπλώσει,

Σε μια σαιζ-λονγκ από μπαμπού, στο απέναντι μπαλκόνι,
έναν κουβά κρύο νερό, βοήθεια γειτόνοι!

Θά 'θελα νά 'μουν ποιητής να 'ρθώ να σε υμνήσω.
Όμως δεν είμαι ποιητής να 'ρθώ να σε γ@@ήσω;

...

Δεν κάναμε μεταγραφές, δεν έχουμε ούτε παίχτες,
να χέσω τη διοίκηση, αυτούς τους θεομπαίχτες.

Τον σύλλογό μας πήρανε, χρήμα για να ξεπλύνουν,
μας κάνανε πλυντήριο, λεφτά χοντρά μας δίνουν.

Κι έτσι κανείς μας δε μιλά, και κάνουμε όλοι μόκο,
τι κι αν για coach μας φέραν έναν άσχετο και στόκο.

Το team το προπονητικό, απίστευτοι μαλάκες,
μέσα στ' αποδυτήρια τούς κάνουμε όλοι πλάκες.

Μας λεν να ρθούμε στις εφτά, για stretching και βαράκια,
κι εμείς ξενύχτες φτάνουμε, καπάκι απ'τα μπαράκια.

Με σουρωτήρι άμυνα και τέρμα τροχονόμο,
οι φίλαθλοι μας κυνηγούν, όπου μας βρουν στο δρόμο.

Χαλιούνται -βλέπεις- που εμείς ζούμε μες στα παλάτια,
μα αν χρειαστεί μαρκάρουμε μονάχα με τα μάτια.

Καταραμένοι οπαδοί, αλήτες και πρεζόνια,
κύπελλο δε σηκώνουμε άλλα σαράντα χρόνια.

Δεν έχουμε Τζιοβάνηδες, Ριβάλντους και Γκονζάλους,
μας ξέρει μόνο η μάνα μας, ομάδα απείρου κάλλους.

Μας λείπει ο φορ περιοχής, μας λείπει και δεκάρι,
πού πάμε ρε ξυπόλητοι, ο διάολος θα μας πάρει.

Συστήματα δεν ξέρουμε, βαράμε καμινάδες,
στο γήπεδο οι φίλαθλοι μάς βρίζουν τις μανάδες.

Και μια και είπα γήπεδο, μοναδικό στολίδι
στον κόσμο η γηπεδάρα μας, αν δεν το ξέρετε ήδη.

Χαλί σας λέω απάτητο, με Καλατράβα στέγη,
γρασίδι θερμαινόμενο, το χρήμα περισσεύει.

Για φέτος τα προγνωστικά, δεν ξέρουμε πού πάμε,
μα ένα είναι σίγουρο, σεντόνι δεν κουνάμε.

Μα τί τα θες και τα ρωτάς, άντε να πάμε γι' άλλα,
χαμπάρι ρε μας πήρανε, και χάσαμε τη μπάλα.

Δεν είδα όμως τα θλιβερά,
τα μούτρα σου ακόμα,
γιατί άμα τα έβλεπα,
θα έπεφτα σε κόμμα.

No men, no women.
No sex, no children.
No children, no schools.
No schools, no problem.

Χωρίς τσιγάρα έφυγες,
και ξέχασες να πάρεις,
είν΄ ευκαιρία σήμερα,
να πάψεις να φουμάρεις.

Σαν ρέγγα θά ΄σαι καπνιστή,
μετά από λίγα χρόνια,
πίσσα, μουτζούρα και καπνιά,
θα καίνε τα πνευμόνια.

Αναπνοή δε θα μπορείς,
κάποτε πια να πάρεις,
συχώρα με που θα στο πω,
μα αδίκως θα τεζάρεις.

Τούτο το ποίημα διάβαζε,
τσιγάρο μη ζητήσεις,
και σκέψου πως χωρίς καπνό,
χρόνια πολλά θα ζήσεις.

Γι αυτό λοιπόν κάθε πρωί,
θυμήσου να ξεχάσεις,
τσιγάρα απ΄ το περίπτερο
να πας να αγοράσεις!

Εισαγωγή...
Το πήρα απόφαση κι εγώ
Να γράψω ένα ποίημα
Και σαν κι εσάς να μαι κι εγώ ...
Να μοιάζω λίγο θύμα !

Να βάλω μέσα κλάματα
Και θρήνους και οδυρμούς
Να γίνω και ευαίσθητος
Να πίνω και χυμούς !!!!
(Χυμούς είπα ?)

Τι να τα κάνεις μάτια μου
τα λόγια τα ωραία ?
Θα πας στον οδοντογιατρό
Η στο χοντρό κουρέα ?

Κυρίως θέμα ...
Σήμερα ξεκουμπίστηκες
νωρίς από το σπίτι
και με έβρισες και μ έδειρες
με είπες και αλήτη !

Και εγώ πολύ νευρίασα
Κι έβαλα τα καλά μου
Και είπα μέσα μου μωρή
Σε γράφω στα απ αυτά μου !

Η απουσία σου λοιπόν
Μεγάλο είναι κρίμα
Αν και κρυφά σου εύχομαι
Να πέσεις μες το κύμα !